ابزار هدایت به بالای صفحه

دل خوش از آنیم که حج می رویم

غافل از آنیم که کج می رویم

کعبه به دیدار خدا می رویم

او که همین جاست کجا میرویم ؟

حج به خدا جز به دل پاک نیست

شستن غم از دل غمناک نیست

دین که به تسجیع سر و ریش نیست

هرکه علی (ع) گفت که درویش نیست

صبح به صبح در پی مکر و فریب 

شب به شب گریه و امن یجیب

یاد باد آنکه سر کوی تو ام منزل بود

دیده را روشنی از آب درت حاصل بود

راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاک

بر زبان بود مرا آنچه تو را در دل بود

همه شب دست به دامان خدا تا سحرم          که خدا از تو خبر دارد و من بی خبرم

رفتی و هیچ نگفتی که چه در سر داری          رفتی هیچ ندیدی که چه آمد به سرم

منحنی قامتم ، قامت ابروی توست          خط مجانب بر آن سلسله گیسوی توست

حد رسیدن به او ، مبهم و بی انتهاست          بازه ی تعریف دل ، در حرم کوی توست

چون به عدد یک تویی ، من همه ی صفرها          آن چه که معنی دهد ، قامت دلجوی توست

پرتوی خورسید شد ، مشتق از آن روی تو          گرمی جان بخش او ، جزئی ازآن خوی توست

بی تو وجودم بود ، یک سری واگرا          ناحیه ی همگراش دایره ی روی توست

پروفسور هشترودی