ابزار هدایت به بالای صفحه

رو به رویم جاده.

انتهایش تاریک.

پشت سر تاریکی.

همسفر تنهایی.

کوله باری از بغض.

چمدان پر ز گله.

پینه از کینه ی سنگلاخ دارد کفشهایم.

چی میشه که...

چی میشه که تو هم یه روز عاشق و مجنونم بشی

بیای واسه من بمیری کلی پریشونم بشی

چی میشه که با یاد من تو شبا اشک بریزی

اگه عشقم یادت اومد گر بگیری و بسوزی

چی میشه که برق نگات با چشم من بازی کنه

خودت بدونی عاشقم چون که دلم خوب میدونه

چی میشه که بیای پیشم سرو رو شونم بزاری

اگه دستام باز کم آورد دستاتو پیشم بیاری

چی میشه که عاشقونه واسه منم شعری بگی

اگه یه وقت دلت گرفت برا عشقمون کاری کنی

چی میشه که وقتی باشی بهم بگی دوسم داری

عاشقونه نگام کنی بگی که یاری نداری

چی میشه که برای تو تا آخر عمر بمیرم

حتی اگه تو نباشی به عشق پاکت اسیرم

تقدیم به همان که یادش روشنم می دارد

تقدیم به کسی که هنوز که هنوز است دوستم ندارد ولی خودش می داند که دیوونه اش هستم(بی خود به کسی ربطش ندین.از بچه های دانشکده اصلا نیست)

سفره عشق

امروز بد اشتهایم را کور کردی

سر سفره عشق

با همان نگاه های پر آشوبت

عطر نفس های خوبت

هیچ نگو بگذار چشمانم تو را بجویند

هنوز دعای سفره را نخوانده بودم

که باز هم نگاهت

گره کوری به چشمانم زد

چه بگویم هیچ کس خبری ندارد

از نگاه همچو ماهت

دیوانه و مجنون تو باشم حرفی نیست

اگر باز هم دل میخواهی بگو

برایت آن را در کاسه آسمان می کشم

آه چه قدر شور است

ذره ذره عشقت

اما اگر بخواهی شیرین می کنم آن را برایت

و خودم باز هم شوری می چشم

دیشب باز هم یادت مرا دیوانه کرد

باز هم همان اشک ها

باز هم همان عکس دلنشینت

چه بگویم که بفهمی خسته شدم

ویرانه شدم

ولی تو هنوز هم سال هاست که

اشتها کور می کنی سر سفره عشق

در نیمه های دلتنگ شب
باز هم با یادت تب میکنم
عرق های شور عشقت سرد می نشیند
بر جویبارهای پیشانی ام
نمیدانم میدانی از پشیمانی ام
که هنوزهم درگیر نگاهت هستم
تو هیچ نخواهی فهمید
که هستی ام تو را صدا می زند
خسته از بارن تنهایی ام
و بی تو هوز هم که هنوز است
با روزگار بازی می کنم

سلام به همه.راستش خیلی وقت بود که تو خلوت خودم یه چیزایی می گفتم.در سال سوم دبیرستان معلم ادبیاتم بهم گفت که در وزن آوردن مشکل داری و به خاطر تخیل خوب شعرت بهتره به سبک استاد شاملو شعر بگی واسه همین هم شعرام رو تغییر دادم و اینجا با اجازه بهمن جان میزارم البته هنوز سخته بخواین بهش شعر بگین ولی قول میدم تمرین کنم و قدرت شعرام رو بالا ببرم.مرسی

نمیدانم به تاوان کدامین جرم
هنوز هم دوستت دارم
آرامش معنایی ندارد
وقتی در دنیای شیرین با تو بودن غرق می شوم
عطر نفس های تو برایم
مفهوم زندگی دارد
بگذار گناهکار هم اگر باشم
گناهم دزدی قلب تو باشد
باید بدانی قیمت شیشه از زمانی که
دلم را شکستی زیاد شده
آخر آلیاژ آن نایاب است
آلیاژش سخت ساخته می شود
وبا گرمای نگاهت آب دیده
خسته شدم از بس عاشقت بودم
دیگر بهتر است در خلوتم
یادت را راه ندهم
اما چاره ای نیست
انگار بدون "تا"
عاشقت هستم

پیش از این ها خاطرم دلگیر بود

  از خدا، در ذهنم اين تصوير بود
        آن خدا بي رحم بود و خشمگين
        خانه اش در آسمان، دور از زمين
                        بود، اما در ميان ما نبود
   

در هوای دوگانگی ، تازگی چهره ها پژمرد

بیایید از سایه ـ روشن برویم

بر لب شبنم بایستیم در برگ فرود آییم

و اگر جا پایی دیدیم ، مسافر کهن را از پی برویم

برگردیم ، و نهراسیم ، در ایوان آن روزگاران ، نوشابه جادو سر کشیم

شب بوی ترانه ببوییم ، چهره خود گم کنیم

از روزن آن سوها بنگریم ، در به نوازش خطر بگشاییم

مرغ دریا

خوابید آفتاب و جهان خوابید
از برج ِ فار، مرغک ِ دریا، باز
چون مادری به مرگ ِ پسر، نالید.
گرید به زیر ِ چادر ِ شب، خسته
دریا به مرگ ِ بخت ِ من، آهسته.

سر کرده باد ِ سرد، شب آرام است.
از تیره آب ـ در افق ِ تاریک ـ

استاد احمد شاملو

پرستار

شب از شب های پاییزی است